Na 4-6 osób, to wersja polska Asparagus Soup.
- Około 1 kg zebranych łupin i poodcinanych końcówek (kiedy tylko mam, zbieram i mrożę), także obcięte świeże szparagi (bo do wykończenia będą potrzebne główki)
- masło (łyżka stołowa).
- kieliszkek białego wina,
- około 1 litra wody, w której gotowały się kiedyś szparagi (albo rosół z kury)
- 100 ml mleka i
- tyle samo śmietany.
- beure maniere (20 g)
- Umyte łupiny i poodcinane końcówki szparagów wrzuć do garnka na rozgrzane masło (łyżka stołowa).
- Podsmaż je, mieszając, aż zaczną się “pocić” i rozejdzie się po kuchni szparagowy zapach.
- Zalej połową kieliszka białego wina, jeśli trzeba, troche wody, gotuj przez chwilę na dużym ogniu, żeby składniki się dobrze połączyły i żeby szparagi zmiękły. Amerykańskie szparagi często nie są obierane i nóżki wymagaja dłuższego duszenia
- Kiedy myślisz, ze już dostatecznie rozmazane, odcedź – zachwaj płyn, w ktorym szparagi sie gotowały – jeśli zamierzasz go wykorzystac jako podstawę zupy.
- Teraz możesz albo przetrzeć przez sito, albo rozmazać na miazgę blenderem, i dopiero przecierać (to ja zwykle robię, bo nie chcą się same rozmazywać). Zdumiewająze, jak dużo nieprzetwarzalnej celulozy zostaje na sitku.
- Zalej wodą szparagową (odlaną w kroku (4)) lub rosołem.
- Podgrzej do wrzenia, delikatnie.
- Dolej 100 g mleka i tyle samo śmietany. Cały czas powolutku się pyrli.
- Zagęść używając beure maniere (20 g), i gotuj jeszcze krótką chwilę.
- Teraz dobrze jest wrzucić do zupy ugotowane, lecz nie przetarte czubki szparagowe, podgrzać – i podawać!